User:Daphne2310

Μιχάλης Δούντας, Πρεσβευτής ε.τ.

Ο Μιχάλης Δούντας (Θεσσαλονίκη, 4 Δεκεμβρίου 1932 – Αθήνα, 2 Δεκεμβρίου 2006) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και γεωπολιτικός σχολιαστής. Υπηρέτησε στα χρόνια της μεταπολίτευσης ως πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο, στη Νορβηγία, ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στα Ηνωμένα Έθνη και ως πρέσβης στη Μόσχα.

Κατά τη θητεία του στην Κύπρο μετά την τουρκική εισβολή διαμόρφωσε τις εθνικές του θέσεις για τις οποίες έγινε γνωστός, θεωρούμενος μεταξύ των ιδρυτών της σχολής σκέψης στο κυπριακό η οποία περιεγράφη ως η σχολή αγωνιστικής αναμονής ή κατά τους επικριτές της η σχολή του απορριπτισμού. Σύμφωνα με τη σχολή της αγωνιστικής αναμονής η Τουρκία δεν έχει πρόθεση επί του παρόντος να αποδεχθεί λύση η οποία να εξασφαλίζει την επιβίωση του Ελληνισμού στην Κύπρο και ότι ο Ελληνισμός θα πρέπει να κτίζει τις αντιστάσεις του και να ενισχύει τα ερείσματα του αναμένοντας καλύτερη συγκυρία επίλυσης του κυπριακού αλλά και των ευρύτερων ελληνοτουρκικών διαφορών.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη.

Ο πατέρας του Κωνσταντίνος και η μητέρα του Τασούλα Λαντσίδη ήταν Ελληνες της διασποράς. Ελληνες στην καταγωγή, Οθωμανοί υπήκοοι απο την Βουλγαρία. Η οικογένεια του πατέρα του απο την Επαρχία των Αγίων Σαράντα, είχε εμπλακεί ενεργώς στον Εθνικό Αγώνα κατά των κομιτατζήδων. Εφυγε απο την Βουλγαρία μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Ελαβε τεράστια αποζημίωση απο την Βουλγαρική Κυβέρνηση με την Συνθήκη του Neuilly. Ο πατέρας της μητέρας του, πλούσιος έμπορος με χρυσοφόρες εμπορικές σχέσεις με την Κεντρική Ευρώπη, ο οποίος ζούσε στην Κωνσταντινούπολη, αντιλήφθηκε έγκαιρα την επικινδυνότητα των σχέσεων των Ευρωπαικών Δυνάμεων με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και μετανάστευσε στην Ελλάδα στις αρχές του 20^ου αιώνα.

Ο Μιχάλης Δούντας φοίτησε στο «Πειραματικό Σχολείο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.

Ήταν νυμφευμένος με την Μαρία Ζωγράφου, πρέσβη ε.τ., με την οποία γνωρίστηκε κατά τη θητεία του στη διεύθυνση του Διπλωματικού Γραφείου του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Πολιτική σταδιοδρομία

Εισήλθε στην Διπλωματική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών το 1958.

Υπηρέτησε ως Γραμματέας στα Τμήματα Κύπρου, Τουρκίας και Βαλκανίων. Πρόξενος στο Τορόντο του Καναδά, Γραμματέας και μετέπειτα Σύμβουλος στην Πρεσβεία στη Λευκωσίας, Γραμματέας και Σύμβουλος στην Πρεσβεία στην Ουάσινγκτων, Σύμβουλος στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία στο ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και Αντιπρόσωπος στις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Συμφώνου Βαρσοβίας για την μείωση των εξοπλισμών στην Βιέννη.

Υπηρετώντας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ως Α’ Γραμματεύς στην Κύπρο ανέπτυξε προσωπική σχέση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο τον οποίο θεωρούσε ως τον μοναδικό εκλελεγμένο ηγέτη του Ελληνισμού και τον οποίο φρόντιζε να τηρεί ενήμερο για τις αποφάσεις και κινήσεις της χούντας.

Κατά την διάρκεια της δικτατορίας, απο τις Βρυξέλλες και την Βιέννη, επισκεπτόταν τακτικά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, εξόριστο τότε στο Παρίσι. Με την κατάρρευση της δικτατορίας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, την επομένη ημέρα της επανόδου του, τον εκάλεσε να έλθει στην Ελλάδα και του ανέθεσε την διεύθυνση του Διπλωματικού Γραφείου του. Εν συνεχεία τον τοποθέτησε ως Πρέσβη στην Κύπρο όπου παρέμεινε επι τέσσερα και πλέον χρόνια. Εκεί είχε το δύσκολο έργο της αποκατάστασης των ελλαδοκυπριακών σχέσεων αλλά και της ανάκτησης της εμπιστοσύνης του κυπριακού Ελληνισμού μετά την καταστροφή που είχε προκαλέσει το άφρον πραξικόπημα της στρατιωτικής χούντας. Η μακρόχρονη θητεία του Μιχάλη Δούντα στην Κύπρο, τόσο ως νεωτέρου Γραμματέως και Συμβούλου όσο, κυρίως, ως Πρέσβεως απο το 1974 αμέσως μετά το πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την τουρκική εισβολή, σφράγισε ανεξίτηλα την σταδιοδρομία αλλά και την ζωή του. Ως πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο είχε διαφωνήσει με την συνομολόγηση από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο της συμφωνίας υψηλού επιπέδου του 1977 με τον κατοχικό ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. Θεωρούσε ότι η Τουρκία δεν είχε καμία πρόθεση να συμβιβαστεί και ότι θα χρησιμοποιούσε τη συμφωνία για να φθείρει έτι περισσότερο τις ελληνικές θέσεις. Στη συνέχεια και ο ίδιος ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος έδωσε ενδείξεις μεταστροφής η οποία όμως δεν επιτελέστηκε λόγω του αιφνίδιου θανάτου του.

Κατά την αποχώρηση του από την Κύπρο του απενεμήθη το χρυσό παράσημο του Αποστόλου Βαρνάβα, η ύψιστη διάκριση της Εκκλησίας της Κύπρου.

Επέστρεψε στην Αθήνα το 1978 ως Διευθυντής της Διευθύνσεως Δυτικής Ευρώπης και Αμερικής. Μετετέθη ως Πρέσβης στην Νορβηγία. Στην συνέχεια και για έξι χρόνια ήταν Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στα Ηνωμένα Έθνη. Κατά τη θητεία του στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην αποτροπή συνομολόγησης εθνικά επιζήμιας συμφωνίας επίλυσης του κυπριακού. Τέλος, υπηρέτησε ως Πρέσβης στην Μόσχα απ΄όπου, μετά διετία, παραιτήθηκε το 1988, σε ηλικία 56 ετών. Πρίν δηλαδή συμπληρώσει το όριο αφυπηρέτησης, λόγω δυσαρέστου κλίματος που είχε καλλιεργηθή στις σχέσεις του με Υπουργούς της Κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου. Αιτία της παραίτησης του ήταν η διαρροή εμπιστευτικού τηλεγραφήματος του το οποίο είχε αποστείλει στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών με το οποίο επέκρινε τον τότε πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γιώργο Βασιλείου για τους χειρισμούς του στο κυπριακό.

Ιδιώτευση

Αμέσως σχεδόν μετά την παραίτησή του, του προτάθηκε συνεργασία στην στήλη « Οψεις και απόψεις» της εφημερίδας «Καθημερινή» για άρθρα δύο φορές τον μήνα. Μετά όμως ένα έτος σταμάτησε, διότι οι συνθήκες είχαν αλλάξει με την εξαγορά της εφημερίδας απο τον Στ.Κοσκωτά. Επακολούθησε πρόταση του διευθυντού της εφημερίδας « Τα Νέα» να αναλάβει τακτικά, κάθε Δευτέρα, την στήλη «Εκτός Συνόρων». Την κράτησεγια 11 χρόνια, οπότε διέκοψε λόγω προβλημάτων υγείας. Μέχρι τον θάνατό του, στις 2 Δεκεμβρίου 2006, αρθρογραφούσε, κατά καιρούς, στις εφημερίδες «Εστία» και «Καθημερινή»και στο περιοδικό «Αντί». Παράλληλα έδινε διαλέξεις και συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.

Οι απόψεις του για τις εξελίξεις των μειζώνων υποθέσεων του τόπου διατυπώνονται με σφήνεια στα πολυάριθμα άρθρα και συνεντεύξεις του.

Συλλογή άρθρων αντιπροσωπευτικών των θέσεών του, αλλά και υπομνημάτων προς τους Πρωθυπουργούς Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Καραμανλή για πτυχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, υπάρχει στο βιβλίο του υπο τον τίτλο «Ειναι ανεξάρτητη η Ελλάς; Συγκρουσιακή συνύπαρξη η σχέση Ελλάδος-Τουρκίας» που κυκλοφόρησε το 2006 απο τις εκδόσεις «Κάκτος».

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Αρχειακό υλικό, συνεντεύξεις, βίντεο]

Digital Herodotus Archive

ERT Archive

Το δημοψήφισμα για το πολιτειακό – 8 Δεκεμβρίου 1974 (ERT Αρχείο)

YouTube